Οσφυϊκή μοίρα

Home » Οσφυϊκή μοίρα

Οσφυαλγία – Ισχιαλγία

Ο πόνος που εντοπίζεται στη μέση ονομάζεται οσφυαλγία και όταν ο πόνος επεκτείνεται προς το γλουτό, μηρό, γάμπα ή πόδι ονομάζεται ισχιαλγία. Η οσφυαλγία είναι το δεύτερο σε συχνότητα πρόβλημα υγείας που αναγκάζει έναν άνθρωπο να πάει στο γιατρό. Υπολογίζεται ότι το 85% των ανθρώπων έχει βιώσει έστω και μία φόρα στη ζωή του πόνο στη μέση που του επηρέασε το καθημερινό του πρόγραμμα. Ανάλογα με τη διάρκεια του πόνου την χωρίζουμε σε οξεία, υποξεία και χρόνια οσφυαλγία.

Η ισχιαλγία εκδηλώνεται όταν υπάρχει πίεση νεύρου στην οσφυϊκή χώρα με αντανάκλαση του πόνου σε όλη την περιοχή που δίνει ερέθισμα το πάσχον νεύρο, με πιθανώς συνοδό μούδιασμα και μυϊκή αδυναμία. Η οσφυαλγία και η ισχιαλγία αποτελούν κοινό σύμπτωμα από πολλές διαφορετικές παθήσεις. Η τραυματική καταπόνηση (π.χ. άρση βάρους) και η οσφυϊκή κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου (οσφυϊκή δισκοκήλη)είναι με διαφορά οι πιο συχνές.

Άλλες παθήσεις που προκαλούν οσφυαλγία είναι:

Οι εκφυλιστικές (σπονδυλαρθρίτιδα, στένωση σπονδυλικού σωλήνα, αστάθεια σπονδυλικής στήλης κ.ά.)
Οι τραυματικές (κατάγματα και εξαρθρήματα σπονδύλων, μυϊκή και συνδεσμική κάκωση, σπονδυλόλυση και σπονδυλολίσθηση κ.ά.)
Οι φλεγμονώδεις μικροβιακές (οστεομυελίτιδα, σπονδυλοδισκίτιδα κ.ά.)
Οι νεοπλασίες (με έναρξη από την σπονδυλική στήλη ή μεταστατικές)
Οι ρευματολογικές (αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα κ.ά.)
Οι μεταβολικές (οστεοπόρωση, νόσος Paget κ.ά.)
Εκ γενετής ανωμαλίες (δισχιδής ράχη, ιεροποίηση του Ο5 σπονδύλου κ.ά.)
Παθήσεις γειτονικών οργάνων (φλεγμονή και αρθρίτιδα ιερολαγονίων και ισχίων, λιθιάσεις και φλεγμονές από το ουροποιητικό, γυναικολογικές φλεγμονές, διαταραχές αγγείων και εντέρου κ.ά.)
Διάφορες άλλες νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις όπως και το σύνδρομο της ινομυαλγίας.

Οσφυϊκή κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου

Είναι μία ιδιαίτερα συχνή πάθηση της σπονδυλικής στήλης. Η φθορά της ποιότητας ενός μεσοσπονδύλιου δίσκου προκαλεί την ανατομική του τροποποίηση με αποτέλεσμα να προβάλλει και να πιέζει ένα νεύρο στην περιοχή της μέσης. Η πίεση στο νεύρο προκαλεί τοπικό οίδημα και τοπική, μη μικροβιακή φλεγμονή. Τα επίπεδα Ο4-Ο5 και Ο5-Ι1 πάσχουν αρκετά συχνότερα λόγω της αυξημένης κινητικότητας και καταπόνησης της περιοχής. Κύρια αφορμή εκδήλωσης οσφυϊκής δισκοκήλης είναι ο έμμεσος τραυματισμός (π.χ. σήκωμα βάρους, μετακίνηση ενός ογκώδους αντικειμένου, απότομο τράνταγμα, κτλ).

Κύριο αίτιο όμως είναι η σταδιακή αλλοίωση της σύστασης του μεσοσπονδυλίου δίσκου ή/και η εκ γενετής προδιάθεση πρόωρης φθοράς του. Εκδηλώνεται με ισχυρό πόνο στη μέση (οσφυαλγία), πόνο στο πόδι (ισχιαλγία) και συχνά μούδιασμα, κάψιμο και μυϊκή αδυναμία στο πόδι. Ο βήχας και ο πταρμός συνήθως αυξάνουν στιγμιαία τον πόνο. Η έγερση από το κρεβάτι και την καρέκλα είναι δύσκολη και επώδυνη. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εκδηλωθεί το Σύνδρομο ιππουριδικής συνδρομής ή Σύνδρομο ιππουρίδας) (Cauda Equina Syndrome) που αποτελεί μία επείγουσα κατάσταση και απαιτεί άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.

Στένωση σπονδυλικού σωλήνα

Είναι η ελάττωση του χώρου μέσα στη σπονδυλική στήλη που είναι διαθέσιμος για να προστατευθούν και να περάσουν ο νωτιαίος μυελός και τα νεύρα. Αυτό έχει συχνά ως αποτέλεσμα την πίεση νεύρων και μερικές φορές ακόμα και του νωτιαίου μυελού. Όταν συμβαίνει αυτό στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνει την αυχενική μυελοπάθεια, ενώ όταν συμβαίνει στην οσφυϊκή μοίρα την οσφυϊκή στένωση. Οι δημιουργία εκφυλιστικών-χρόνιων αλλοιώσεων στην σπονδυλική στήλη, το τραύμα, ευμεγέθης κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου, υπερτροφία συνδέσμων, όγκοι και εκ γενετής αλλοιώσεις είναι συνήθως οι κύριες αιτίες εκδήλωσης στένωσης σπονδυλικού σωλήνα.

Τα συμπτώματα της πάθησης συνήθως εμφανίζονται με αργό ρυθμό και εξαρτώνται από το σημείο και την βαρύτητα της πίεσης που ασκούν. Ο πόνος στην μέση και στους γλουτούς (οσφυαλγία), συνοδευόμενος με μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα ή κράμπα στο πόδι που εντείνεται με την βάδιση και υποχωρεί με την ανάπαυση (νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα) είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα στην οσφυϊκή στένωση. Συχνά συνυπάρχει μυϊκή αδυναμία, τροποποίηση της βάδισης (μικρή κάμψη ισχίων και γονάτων και σκύψιμο κορμού προς τα εμπρός) και διαταραχές στον έλεγχο ούρησης και αφόδευσης.